‘Ik word niet ontmoedigd, want iedere mislukte poging is een nieuwe stap voorwaarts’.
– Thomas Edison –
11 september 2001. Weet U nog wat U op dat moment deed? Waar U mee bezig was toen het nieuws U bereikte? Ik wel. Nooit zal ik het vergeten. Hoewel de herinnering en de beleving van het moment iets vager worden. Het was kwart voor drie ‘s middags. Ik was aan het werk in mijn praktijk in Maassluis. Ik weet niet meer wat voor weer het was, maar ik weet nog wel dat ik, zoals gewoonlijk, de radio aanhad op Sky Radio, 100.7 FM. De muziek werd onderbroken door een extra nieuwsuitzending, terwijl ik een patiënt aan het behandelen was. Raar, ik kan me niet herinneren wie die patiënt was, maar ik weet wel wie en welke patiënt erna kwam, omdat ik het kwijt wilde. Ik vroeg: ‘Heb je het al gehoord?’ Natuurlijk wist de patiënte van niets omdat ze eerst onderweg was geweest en ook nog niet naar de radio had geluisterd. ‘Er is per ongeluk een vliegtuig tegen het World Trade Centre gevlogen in New York’. ‘Oh ja, wat erg, hoe kan dat nou?’ Vervolgens werd de uitzending voortdurend onderbroken om de mensen op de hoogte te houden. Het nieuws werd almaar schokkender en op den duur raakte ik toch lichtelijk in paniek en werd lichtelijk gestresst. De rest is geschiedenis en de wereld zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik heb er nog steeds een rot gevoel over en ook in mijn kleine wereldje zijn daardoor dingen veranderd. Mijn opinie over vertrouwen in de mensheid, mijn mentaliteit, de zorg voor mijn kinderen, de angst voor oorlog en onzekerheid, met andere woorden ik ben wakker geschud. Wij hebben de kracht en veerkracht van het Amerikaanse volk en de regering gezien. Misschien een tikkeltje chauvinistisch, maar wel, voor mij, een voorbeeld hoe het zou moeten. Eenheid, eendracht, allen voor één, één voor allen. Bij een gebeurtenis als deze, kun je meteen zien, waarom Amerika op politiek, economisch en sociaal gebied zich heeft gevestigd op de wereldlandkaart. En wel boven aan de lijst. Het is de mogelijkheid tot ontplooiïng op zakelijk, cultureel en sociaal gebied, die mensen tot dingen aanzet, die in andere landen niet mogelijk zijn. Aan de andere kant de rechtvaardigheid, de drang naar eerlijkheid en gelijkheid, in combinatie met een streng rechtssysteem bepalen dat het hele volk de norm bepaalt voor het grootste deel van de rest van de wereld.
Maar al met al is na alle maatregelen, oorlogen en militaire akties Bin Laden nog steeds de ‘Most-Wanted Person’ in de wereld. Het begin van al deze tegenstrijdigheden en kwesties, is een gebrek aan begrip voor elkaar en onverklaarbare onverdraagzaamheid. Het willen opleggen van een religie of een mening aan een ander is niet alleen onmogelijk, maar wekt ook reactie. Macht over andere mensen proberen te krijgen, is onmogelijk; de geest zoekt altijd een manier om los te breken. Vele voorbeelden hebben wij hiervan in de loop van de geschiedenis gehad: Hitler, in de 2e Wereldoorlog, De Rode Khmer in Cambodja, Het Communisme in Rusland, het Rode China, de Blanken in Zuid-Afrika. En dit is nog maar de recente historie. Op kleinere schaal kan zoiets ook gebeuren. Binnen het gezin, dorpsgemeenschap of school. Wat geeft mensen het recht, dat alleen zij het bij het rechte eind hebben? Waarom die energie erin stoppen om iemand te overtuigen? Je kan mensen pas overtuigen van iets, als zij daar zelf klaar voor zijn. De geest kan niet worden gevangen. Net zo min als dat het terrorisme kan worden uitgeroeid. Wij noemen het terrorisme. Zij noemen het ‘Heilige Oorlog” (Jihad). Wie heeft er gelijk? Net zo min als wij menen, dat de schuldigen worden gestraft, vroeg of laat. Zijn zij schuldig? Aan deze kant van de wereld denken wij er anders over dan aan de andere kant. Zo als ook Amerika de ogen sluit voor wantoestanden van regeringen in andere landen (Tsetsjenië, China, Indonesië, Israël, etc). Wij zullen nooit weten hoe het afloopt. De geschiedenis herhaalt zich, keer op keer. Tenzij er een verandering komt op spiritueel gebied. Net zoiets als ‘Global Warming’, maar dan ‘Global Mental Change’ of ‘Global Spirituality’. Samen op één lijn. Heel gemakkelijk. Lief zijn voor elkaar en voor jezelf. Geen begeerte naar andermans dingen, relaties of gevoelens (jaloezie). Een bijdrage leveren aan verbetering van de wereld en de mensheid. Drie dingen. Meer niet. Laten we bij ons zelf beginnen, wie weet is het besmettelijk en werkt het aanstekelijk.
Er waren eens twee mensen, die ontzettend van elkaar hielden. Zij was lief en zorgzaam en had het langste en mooiste zwarte haar dat je je voor kunt stellen. Hij was een grote, sterke vent. Een harde werker, die haar beschermde met ziel en zaligheid. Ondanks dat ze arm waren, hadden ze elkaar. Haar grote droom was ooit een gouden speld te krijgen voor haar lange, zwarte haar. Zijn droom was een gouden zakhorloge. Kerstmis zat eraan te komen en allebei wilden ze heel graag elkaar dàt geven, wat ze beiden het liefst wensten. Om voor haar een gouden haarspeld te kopen, verkocht hij de ring, die hij van zijn vader had geërfd, het enige dat hij nog had. Om voor hem een gouden zakhorloge te kopen, liet zij haar lange zwarte lokken afknippen en verkocht ze aan een pruikenfabriek. De prijs was hoog, maar liefde overwint alles.