De tijd gaat ontzettend snel. Voor je het weet is de vorige editie weer verouderd en wordt de roep om een nieuwe steeds luider. Zo veel dingen te doen ‘tussendoor’. Werk, papieren rompslomp, telefoontjes, karweitjes, brieven schrijven, ontspanning, sporten, gezin. Mijn God, het leven is te kort! Er gaan niet genoeg minuten in een uur en uren in een dag. Maar, ho even. Doe ik het me zelf niet aan? Heeft iemand mij ooit iets opgelegd? Leg ik de lat voor mijzelf niet te hoog? Neen, vind ik zelf! Er is altijd ruimte voor verbetering. Het kan altijd nog beter als de vorige keer. Nog gekker, nog absurder, nog energieker, met nog meer passie. Want passie daar gaat het om in het leven. Zonder passie ga ik dood. Ik kan gepassioneerd zijn in mijn werk, in de liefde voor mijn gezin, in contacten met mensen of patienten, in het sporten, in het haten van iets wat ik niet leuk vind. Teveel om op te noemen. Vrienden, leef met passie! Zonder passie houdt alles op. Met passie kan je heel de wereld aan. Met passie zal ik de vierde editie schrijven. Passie voor al jullie mensen geeft mij de inspiratie door te gaan. Ik hou van mensen!!
Ruggespraak 4
